पंढरपूर - विठूदर्शन
'सुखाचे आगर भक्तांचे माहेर' 'ओढ लागे जीवा तेचि पंढरपूर' असे हे पंढरपूर. या पंढरपूरला जाण्याचा मला चार वेळा योग आला. पहिल्यांदा गेले सासू-सासऱ्यांसोबत. दुसर्‍यांदा गेले आई-वडिलांसोबत. दोन्ही वेळा त्यांना काही त्रास होऊ नये या काळजीतच माझे दर्शन पार पडले. परत दर्शनाचा योग येईल अशी कधी अपेक्षाही धरली नव्हती. परंतु म्हणतात ना एखादी व्यक्ती जीवनात येण्याचा किंवा देवदर्शन होण्याचा हा ही एक योग असावा लागतो. त्याचे असे झाले. माझी मोठी बहिण कल्पनाताई. तिने चातुर्मासात लहानपणी मंदिरात ऐकलेला 'भक्तिविजय' हा ग्रंथ स्वतः वाचायला घेतला. त्यात तिला नामदेव, चोखोबा, दामाजीपंत, कान्होपात्रा जनाबाई अशा अनेक संतांचा परिचय झाला. ह्या सर्वांचे चित्त ज्याच्या चरणी लागले होते त्या पांडुरंगाच्या दर्शनाची तिला ओढ लागली. एके दिवशी तिने फर्मान सोडले, "वंदना, आपल्याला पंढरपूरला जायचे आहे, तेही नवरात्रात." कारण दसरा-दिवाळीच्या दिवशी ह्या सावळ्या विठ्ठलाला अनेक सुवर्ण व रत्नजडित अलंकारांनी सजवले जाते. तेव्हाचं त्याचं साजिरे-गोजिरे रूप खूप छान असते, असे बऱ्याच जणांकडून...
