पोस्ट्स

सप्टेंबर, २०२२ पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

पाहुणे - रावळे (भाग 3):पितृपक्षातील जेवणावळ

इमेज
कधीपासून परागंदा झालेल्या तीन 'गोसावीं'नी ('सातभाई') आज सकाळी सकाळी दर्शन दिले. हे मोठमोठ्याने गजर करत येतात म्हणून त्यांचे नाव 'गोसावी' पडले असणार. मला तर त्यांचा आवाज अगदी कर्णकर्कश वाटतो.  मोठमोठ्याने भांडण करणारे जणू ते भाऊबंदच. अगोदर या परिसरात 7/8 सातभाई रोज कलकल करत जमिनीवर, झाडावर व टेरेसवर बसायचे. परंतु आता का कोण जाणे, कधीतरी कोलाहल करत अवतीर्ण होतात व लगेच पसारही होतात.  सध्या समोरच्या सोसायटीत गवत काढण्याचे काम सुरू आहे. त्यामुळे गवत काढलेल्या ठिकाणी किडे-अळ्या शोधण्यासाठी 'चिमण्या' फिरत होत्या. गवत उपटल्यामुळे झालेल्या भुसभुशीत जमिनीत त्या बसतात. त्यांच्या बसण्यामुळे ठिकठिकाणी खळगे तयार झालेले दिसत आहेत. कोरड्या मातीत कित्येकदा मातीस्नानही त्या करत असतात. परवा पाऊस पडून गेल्यानंतर साचलेल्या डबक्यात तीन चार 'चिमण्या' डुंबून स्नानाचा आनंद घेताना पाहिल्या. आजूबाजूला दुर्मिळ झालेल्या 'चिमण्यां'ची संख्या आमच्या परिसरात बऱ्यापैकी आहे. आजकाल सोसायटीत सिमेंटचे ब्लॉक, टाईल्स बसवून मातीचे नामोनिशाणच मिटवून टाकतात. त्यामुळे बिचारे पक्षी...

पाहुणे - रावळे (भाग 2)

इमेज
नेहमीच शीळ घालून वर्दी देणारा पडदाशीन 'सुभग' चक्क आज पुढ्यात उभा राहून लाजत, मुरडत शीळ घालत होता. त्याचा हळदीने माखलेला देह, त्यास तीट लागू नये म्हणून ओढलेला काळा शेला. अहाहा! काय ते साजिरे रूप! ते पाहून खिडकीत बसल्याचं सार्थक झालं. नेहमीच गवताचं हिरवंगार पातं चोचीत घेऊन फिरणारी 'खवलेधारी  मुनिया'ची जोडी आज चक्क वाळक्या वेलीची लांबलचक काडी चोचीत धरून चाफ्याच्या, त्यानंतर चिंचेच्या झाडात शिरताना पाहिली. त्यातला एक 'मुनिया' समोरच्या वाळक्या फांदीवर येऊन विसावला. ओल्याबरोबर सुक्या गवतपात्यांचा घरट्यासाठी तो वापर करत असावा, हे लक्षात आले. त्याचं घरटं चेंडूसारखं असतं असं म्हणतात. ते पाहण्याची इच्छा मात्र मनात तेवत आहे. सतत उंच आकाशात संथ गतीने फिरणारी 'घारुआज्जी' चक्क समोरच्या निलगिरीच्या झाडावर निवांत पिसे फुलवतांना दिसली. त्यामुळे ती कधी अंगावर घोंगडी पांघरलेली तर कधी झालरीचा झगा घालून बसल्यागत भासत होती. तिचे ते गोंडस रुपडे  बघून मन आनंदीत झाले, परंतु तिचे खोबणीतील भेदक डोळे नाही म्हटले तरी थोडे भीतिदायकच वाटत होते. लक्षवेधक कलरव करत 'राखी धनेश'चा ...

पाहुणे-रावळे (भाग 1)

इमेज
काल हॉलच्या खिडकीत बसलेली असताना पायाला फ्रॅक्चर झाल्यामुळे कोणकोण भेटायला आले ते मी तुम्हाला सांगितलंच. आज बेडरुमच्या खिडकीत बसायचे ठरवले. बराच वेळ बसली, परंतु कोणाचाच पत्ता नव्हता. वाट बघून कंटाळा आला. 'आता पुरे ही प्रतीक्षा' म्हणून उठणार तेवढ्यात समोरच्या हिरव्याकंच चाफ्याच्या पसरट पानाच्या टोकावर 'श्रीमती शिंजीर' तोल सावरताना दिसल्या. त्यानंतर 'बाळदयाळ' अगदी पुढ्यात वाळक्या फांदीच्या धनुकलीवर येऊन बसला. त्याच्या पाठोपा त्याची ताईही घाईघाईने आली. दोघांनी एकमेकांच्या नकला करत माझे मनोरंजन केले. 'खवलेधारी मुनिया' घरट्यासाठी हिरवीगार गवताची पाती इवल्याशा चोचीत घेऊन आपल्याच धुंदीत लगबगीने येरझारा घालताना दिसला. चिंचेच्या झाडावर गर्द पिवळ्या 'सुगरणने' हजेरी लावली. तो निघून जाताच 'शेंडीवाल्या बुलबुल' सोबत 'सुगरणबाई' आल्या. घरट्याचे विणकाम कसे चालू आहे, हे बघण्याची घाई असल्यामुळे त्या आल्या पावली परत गेल्या. चिंचेच्या महिरपीत एक 'चिऊताई' बसली होती. अंगात आळस भरलेला असल्याने ती लवकर उठण्याचे नावच घेईना. शेजारच्या टेरेसवर ठुमकत ...